Wyspy zesłańców

W 724 r. n. e.  (pierwszym roku panowania cesarza Shōmu) Wyspy Oki zostały wyznaczone na miejsce zsyłek więźniów politycznych, takich jak cesarze, arystokracja i urzędnicy. Dopiero od połowy okresu Edo (ok. pierwszej połowy XVIII w.) zaczęto zsyłać na nie również zwykłych przestępców.

Wybór padł na Oki nie tylko ze względu na odległe położenie względem stolicy. Istotny był też fakt, że wiedzione na wyspach codzienne życie było pozbawione większych problemów. Uważano, że osób o wysokiej randze nawet na zesłaniu nie można narażać na niebezpieczeństwa czy doświadczenie klęski głodu. 

Oki cieszyło się opinią dostatniej ziemi otoczonej wodami Morza Japońskiego i z długą historią związaną z wydobyciem obsydianu.

Do znanych postaci historycznych zesłanych na Oki zaliczają się cesarze Go-Toba i Go-Daigo, przegrani w walkach o władzę w okresie Kamakura (1186-1333) oraz poeta z okresu Heian (794-1185) – Ono-no Takamura.