Kalendarz festiwali

Niematerialne dziedzictwo kultury ludowej prefektury Shimane; festiwal, który ma zapewnić dobre zdrowie. W dzień festiwalu dzieci do ok. 7. roku życia z okręgu Goka ciągną udekorowaną wizerunkami żurawia i żółwia (symbole długowieczności) platformę, która ma symbolizować górę Peng-lai-shan (mityczna góra zamieszkana przez nieśmiertelnych; wpływ taoizmu i cywilizacji chińskiej). Z tej okazji organizowane są też pokazy sztuk widowiskowych – kagury, tańca lwa oraz łucznictwa konnego, które zachowują nadal swoją starożytną formę.

Niematerialne dziedzictwo kultury ludowej prefektury Shimane. Ważną częścią obchodów tego festiwalu jest wjazd na teren chramu koni, które zgodnie z wierzeniami niosą bóstwa z okolicznych świątyń. Poza tym, odbywa się symboliczny rytuał sadzenia ryżu, pokazy łucznictwa konnego oraz wyścigi konne.

Chociaż nazwa gorei-furyū oryginalnie wzięła się od odprawianego w tym dniu rytuału oczyszczenia ze złych duchów, współcześnie ten aspekt utracił na znaczeniu na rzecz modłów o obfite plony. Dla mieszkańców Okinoshimy festiwal ten jest bardzo ważnym wydarzeniem.

Niematerialne dziedzictwo kultury ludowej prefektury Shimane. Festiwal to celebracja kosmicznej równowagi yin-yang (koncept zaczerpnięty z kosmologii chińskiej). Dwa przedmioty – jeden to alegoria bóstwa słońca (jap. yatagarasu – trójnogi kruk), drugi to alegoria bóstwa księżyca (białyzając) – są wyniesione z chramów, zaczepione na szczycie 4-metrowych drągów i uroczyście przeniesione na miejsce festiwalu. Tam odbywają się też wykonywany przez młodych chłopców rytuał ko-zumō, mający symbolizować ceremonialne walki sumo, wyścigi konne, pokazy konnego łucznictwa oraz tańce kapłanek miko.

Pokaz sumo byków dla turystów

Niematerialne dziedzictwo kultury ludowej miasta Okinoshima. Jeden z oficjalnych turniejów.

Niematerialne dziedzictwo kultury ludowej prefektury Shimane. Jeden z oficjalnych turniejów. Jest jednym z rytuałów odprawianych w ramach festiwalu Hassaku organizowanego przez chram Dangyō. Ma najdłuższą tradycję ze wszystkich turniejów na wyspie Dōgo. W pojedynku przegrywa ten byk, który pierwszy zrezygnuje z walki. W przeddzień turnieju zawodnicy udają się do chramu Dangyō, by zaczerpnąć wody z tamtejszych wodospadów i napoić nią byki. Wierzy się, że ma to przynieść zwycięstwo.

Niematerialne dziedzictwo kultury ludowej miasta Okinoshima. Duży turniej o skali podobnej do turnieju Hassaku. Organizowany jako rytuał wotywny podczas festiwalu w chramie Ichiyagadake. 

Pokaz sumo byków dla turystów

Tradycja palenia dekoracji noworocznych (jap. tondo matsuri) jako rytuału zapewniającego dobre zdrowie jest kultywowana na terenie całego kraju, a jej korzenie sięgają okresu Heian (794-1185). W porcie rybackim Imazu ustawiana jest konstrukcja z czterech długich belek bambusowych. Na niej zawiesza się worki z dekoracjami noworocznymi i podpala. Gdy cała konstrukcja przewróci się, grupa mężczyzn wskakuje do zimnej wody, by wyłowić belki i zabrać ze sobą do domu – uważa się bowiem, że ma to przynieść rodzinie zdrowie i pomyślność losu.

Niematerialne dziedzictwo kultury ludowej miasta Okinoshima. Niegdyś obchodzone dwa razy do roku: wiosną, by wyjednać dobre żniwa i jesienią, by podziękować za plony. Współcześnie festiwal organizuje się tylko raz w roku. Uczestnicy strzelają z łuków do tarcz, na których widnieją obrazy przedstawiające kruki i myszy, oraz wykaligrafowany ideogram oznaczający demona.

Trzej chłopcy z okolicy w wieku 6-7 lat strzelają z łuku, by tym samym, symbolicznie, wygnać z okolicy złe moce. Do okresu Meiji festiwal organizowany był 11 lutego i dlatego bywa czasami nazywany „Festiwal lutowy” nawet obecnie.

Niematerialne dziedzictwo kultury ludowej miasta Okinoshima. Uczestnicy festiwalu strzelają z łuku do tarczy z wizerunkami kruka i myszy. Rytuał ma wyjednać mieszkańcom bogate żniwa.

Niematerialne dziedzictwo kultury ludowej miasta Okinoshima. Dwaj wybrani młodzieńcy z okolicy strzelają z łuku, by symbolicznie wypędzić z sąsiedztwa złe moce.

Niematerialne dziedzictwo kultury ludowej prefektury Shimane. W przeddzień festiwalu uczestnicy idą w góry szukać pnączy potrzebnych do wykonania „liny”. Następnie, dokonują rytualnego oczyszczenia okolicy przez głównymi celebracjami, tocząc po ulicach okręgu Fuse specjalnie przygotowaną drewnianą konstrukcję. Z kolei rankiem w dzień festiwalu uczestnicy zbierają się w chramie Kasuga, by dokonać rytualnego oczyszczenia i przygotować się do głównych celebracji. Potem przechodzą procesją do chramu Ōyama i tam okręcają linę kilkakrotnie dookoła świętego drzewa.

Jeszcze do niedawna wielu mieszkańców Fuse trudniło się pracami związanymi z gospodarką leśną, dlatego uważa się, że festiwal z początku był organizowany, by wyjednać im bezpieczeństwo.

Niematerialne dziedzictwo kultury ludowej miasta Okinoshima. Puszczanie latawców na Dōgo niegdyś było metodą wróżenia pomyślności na cały kolejny rok; współcześnie jest formą celebracji narodzin dzieci oraz wotum za ich zdrowie. Dlatego właśnie ich imiona są zapisywane na żaglu latawca.

Co ciekawe, latawce z Dōgo są charakterystyczne w skali całego kraju. Wyróżnia je kształt oraz dźwięk, jaki wydają, gdy wzbiją się w powietrze.

Narodowe niematerialne dziedzictwo kultury ludowej. Festiwal obchodzony w rocznicę śmierci mnicha buddyjskiego Kūkai’a (774-835). Wystawianych tego dnia siedem tańców wywodzi się z dworu cesarskiego w Heiji-kyō (stolica Japonii w latach 710-794, obecnie miasto Nara), ale uważa się, że oryginalnie trafiły do Japonii z Chin, Azji Południowo-Wschodniej lub Indii.

Na posesji rodziny Murakami rośnie niezliczona ilość endemicznych różaneczników z Oki. Gdy kwitną, cała okolica staje się różowa. Ogród ten może pochwalić się największą liczbą tych kwiatów w jednym miejscu. Podczas festiwalu organizowane są koncerty piosenek ludowych z Oki, spotkania herbaciane na świeżym powietrzu oraz mały rynek.

Początek sezonu turystycznego w Okinoshimie otwiera parada tańca wykonywanego w rytm znanego utworu ludowego „Oki Shigesa-bushi”. Parada idzie głównymi ulicami miasta i uczestniczy w niej zwykle ok. 1500 osób. Taniec jest reprezentatywny dla wyspy Dōgo, a cechą charakterystyczną jest atrybut tancerzy – cztery małe talerzyki (po dwie w każdej dłoni). Podczas tańca uderza się nimi o siebie w rytm muzyki.

Celem turnieju jest podtrzymanie tradycji wykonywania „Oki Shigesa-bushi”, podniesienie umiejętności oraz możliwość poznania innych miłośników japońskiej muzyki ludowej. Co roku ponad 100 uczestników z całego kraju staje w szranki z pieśnią na ustach i shamisenem w rękach. (Shamisen to trzystrunowy tradycyjny, japoński instrument muzyczny)

Pełna trasa wzdłuż wybrzeża Dōgo to 100 km, ale jest też dostępna wersja krótsza – 50 km. Maraton jest wspaniałą okazją, by bliżej zapoznać się z przyrodą i historią wyspy. Mieszkańcy kibicują biegaczom na całej trasie, służą pomocą i oferują napoje oraz lekkie posiłki.

Niematerialne dziedzictwo kultury ludowej miasta Okinoshima. Uczestnicy festiwalu śpiewając, niosą i potrząsają platformą nazywaną danjiri. Na niej czwórka dzieci gra na bębnach taiko. Całość przybiera formę tańca charakterystyczną tylko dla wyspy Dōgo.

Mieszkańcy ustawiają stragany z jedzeniem, a na scenie mają miejsce m. in. popisy wokalne mieszkańców, występy grup pieśni ludowej lub zespołów gry na japońskich bębnach taiko oraz turnieje sumo dla dzieci.

Trasa maratonu biegnie wzdłuż wybrzeża Tsuma, w zachodniej części wyspy. Jako że nie ma na niej dużych zmian wysokości, nie jest szczególnie wyczerpująca. Zażyj ruchu i rozkoszuj się pięknymi widokami!